Het bedenken van het script

Eerst heb je een idee nodig waarover je het wil hebben, wanneer het zich afspeelt en waar. Heb je dit in je hoofd, dan kun je beginnen met het schrijven. Je scenaristen moeten personages bedenken en uitwerken en al een beetje bedenken wat er gaat gebeuren voor je kunt beginnen met het maken van het script van de film. Dit proces gaat samen met een hoop schrijvers, discussies en schrappen. Pas dan is het script af. Soms wordt er voor een verhaal gekozen dat al bestaat. Vaak wordt dan een boek verfilmd, een film opnieuw gemaakt of gaat de film over een beroemd persoon. De schrijvers en personen kunnen worden benaderd en helpen soms mee aan het script, maar dat hoeft niet altijd. Als een film opnieuw gemaakt wordt, een remake, dan hoeft het script overigens niet helemaal hetzelfde te zijn. In het script staat niet alleen de tekst, maar ook de handelingen (bijvoorbeeld "Persoon 1 loopt de deur uit"). De eventuele grappen en liedjes worden ook zo bedacht.

 

Een schrijver of regisseur met een idee voor een film gaat naar een distributeur toe. De distributeur is vaak iemand die veel geld heeft om zo de film te bekostigen; het is vaak een bedrijf. Hier luisteren mensen naar de regisseur of schrijver en besluiten of ze het zien zitten. Ze zetten er schrijvers op en als het script af is, gaan ze weer naar de distributeur toe. Deze beslist of de film er gaat komen. Wordt de film goedgekeurd, dan gaat men naar de volgende stap: het zoeken van de acteurs.

 

Soms kan een script worden afgekeurd. Dan wordt het script aangepast, bijvoorbeeld omdat de film anders te lang of te duur wordt. Soms wordt een film helemaal afgekeurd. Het script eindigt in een kluis en kan jaren later alsnog opduiken.

Het zoeken naar acteurs

De zoektocht naar acteurs is gestart, als men een goedgekeurd script heeft. Acteurs en actrices kunnen auditie doen voor een bepaalde rol. Een auditie is een toelatingsexamen om te kijken of je goed genoeg bent om in een film te spelen. Een auditie wordt vaak bij de distributeur gehouden met een groepje mensen die de acteur of actrice beoordelen. Soms kan een rol voor een bepaalde acteur geschreven worden of wordt een bepaalde acteur voor deze rol gevraagd. Als deze ja zegt, vindt er dan ook geen auditie plaats voor die rol. Vaak is dat bij vervolgfilms het geval. Tijdens de auditie wordt gekeken wat de acteur in huis heeft, en moet dan een stukje script opvoeren. De acteur kiest aanvankelijk voor welke rol hij wil auditeren, maar soms komt de acteur meer in aanraking voor een andere rol. Auditie kunnen tegenwoordig ook thuis bij de acteur worden opgenomen en ingezonden.

Nadat alle acteurs geauditeerd hebben wordt een selectie gemaakt wie welke rol krijgt. Deze acteurs krijgen het script opgestuurd en moeten een contract tekenen om niet de plot van de film te verraden. Anders is de distributeur bang dat er geen mensen naar de film komen. Bij dansfilms moeten ook audities voor dansscènes gedaan worden en bij muziekfilms voor zang.

Het definitief maken van de film

Als de acteurs het script weten wordt de film definitief gemaakt. De film wordt in stukjes op verschillende dagen gedraaid. Scènes die plaatsvinden in dezelfde ruimte worden vaak op dezelfde dag gefilmd. Zo hoeft het decor maar een keer opgebouwd te worden. Soms wordt gekozen voor buitenscènes en soms moeten deze zelfs in een ver land gedraaid worden. Hierdoor moeten de acteurs en crew verplaatst worden. In een studio kan men echter het licht, geluid en effecten zelf in de hand hebben. Buitenscenes zijn afhankelijk van het weer, waardoor het draaien soms lang kan duren. Toen The Sound of Music gedraaid werd, moest men naar Salzburg toe. Tijdens de opnamen regende het, waardoor het een lange tijd duurde voordat het weer opklaarde. De scènes worden vanuit verschillende hoeken opgenomen. Ondertussen levert de regisseur commentaar op de acteurs en camera's. Scènes worden verschillende keren opgedaan en de beste scène wordt definitief gekozen.

Nadat de film gedraaid is, kan de producer aan het werk om de verschillende stukjes aan elkaar te plakken. Beelden worden opgeknapt, het geluid wordt beter gemaakt en special effects worden toegevoegd. Vroeger was dit letterlijk knip- en plakwerk, maar tegenwoordig gaat dit via een computer.

Distributie

Als de film af is kan de distributeur aan de slag met het promoten van de film. Reclametijd wordt ingekocht en posters worden opgehangen. Ook verschijnen de acteurs vaak bij praatprogramma's. De film wordt voor het eerst voor het publiek vertoond tijdens de première. Dan zijn er naast gewone mensen ook acteurs, actrices, regisseurs en overige belangrijke mensen in de zaal. De pers is ook uitgenodigd en er worden voor en na de film interviews gehouden en de sterren verschijnen op de rode loper. Critici geven op internet en in de krant hun oordeel over de film. Distributeurs hopen dan dat deze goed is.